12 Nisan 2010 Pazartesi























Bazı sabahlara gerçekten uyanmak istiyorum. Böyle sabahlarda boyalarımı, defterlerimi ve geceye kadar elime alamayacağımı bildiğim kitapları masanın üzerinde biriktiriyorum. Ve "böyle" tanımladığım günleri öyle hatırlamak için başkalarının resimlerini çiziyorum. Sadece o anın ağırlığını taşıyacak olan bir kopya. Ben'le benim aramdaki seslerin, rüyaların, hastalıkların dedikodusunun bir imgeye dönüşemeyeceği renkler ve sınır örtüsü.

Hiç yorum yok:

ziyaretçiler